Crazy Sturgis,

Sturgis is voor 7 dagen per jaar een in alle opzichten overweldigend dorp. Normaal is hier niet veel te doen maar tijdens de rally staat het op z'n grondvesten te schudden en ik ben reuze nieuwsgierig wat het zoal allemaal te bieden heeft. Dat er Harley's zijn werd me op de weg hierheen al duidelijk want vele duizenden passeren mij. God wat maken veel van die krengen een herrie zeg. Verleden jaar tijdens de 60 ste verjaardag waren er naar schatting 600.000 twins in Sturgis en de overigens prachtige Black Hills.






M'n nieuw verworven vrienden slepen me overal naartoe en leren me de "ins and outs" van Harley's, vrouwen, bier, borsten en boeren. Nou was ik wat dat betreft ook wel wat gewend dus ik voel me niet aangetast als ik 's morgens wakker word van een boer en een paar fikse scheten uit de tent naast me. Ik lag me echt ziek om het tentje van Tom, de grootste van het stel, want dat is veel te klein en nog zo'n ouderwetse met 2 stokkies in het midden. Z'n leren laarzen steken er uit als ie slaapt en als ie 's nachts omdraait draait het tentje met 'm mee. Maar evengoed altijd weer prima geslapen.
's Morgens is het koffie met een borrel en later bier en daarna Down Town.. Als ik vraag hoe dat zit met drinken en rijden hier hebben ze de simpele verklaring dat je niet gepakt moet worden. Tom is overigens een oud Vietnam veteraan die op 19 jarige leeftijd werd geraakt door een mortier en maar met 1 oog kan zien.





's Avonds gaan we met een heel stel naar een enorme camping verderop om te kijken naar de halve zolen die daar met hun motor en vriendin achterop heen en weer rijden om hun "waar" te laten keuren door de toeschouwers langs het hek.. Nou en er is "waar".


Ik kijk m'n ogen uit want naarmate het donkerder wordt (iedereen heeft zoeklichten) en er meer bier is genuttigd worden de taferelen steeds pittiger. Naakte vrouwen en mannen in de meest uiteen lopende afmetingen brullen over de camping. Er zijn burn outs en debielen die een kwartier hun motor volgas houden. Maar het hoort er nou eenmaal bij.




De volgende dag is het "no panty's Wednesday" in een plaats verderop. Hier kan je nog zien hoe het er in de echt ruige dagen aan toe ging. Baarden, tatoes, Harley's, blote wijven, veel drank, burn outs in het café en af en toe een beetje knokken.
Sturgis zelf wordt streng gecontroleerd door de altijd weer keihard optredende Amerikaanse politie. Ik mopper wel eens op onze "cops" maar dit zijn vaak echte hufters zeg. Als er eenmaal een pet en wat strepen opzitten gaat er toch bij veel mensen iets goed mis in de bovenkamer. Ben zelf niet echt agressief maar heb hier smerissen gezien waar ze wat mij betreft met al die honderdduizenden Harley's overheen mogen rijden.










Verders gebeuren er ook normale dingen.
Er zijn kilometers marktkramen met de duvel en z'n ouwe moer. De nieuwste modellen van Harley Davidson, Indian, Honda, Boss Hogg, Victory en meer. Er is Hillcliming met motoren en rally's door de Black Hills. Verkiezingen van de grootste, lelijkste, mooiste, duurste motoren en vrouwen en buiken met daaraan gekoppeld weer de toepasselijke prijzen.
Kortom Sturgis is de plek waar eigenlijk elke recht geaarde motorrijder één keer in z'n leven geweest moet zijn. Totale gekte in een overwegend gemoedelijke sfeer.


Na bijna 'n week hou ik het voor gezien en het valt me zwaar om afscheid te nemen van de mannen die me een onvergetelijke tijd bezorgden tussen de lawaaierige Harley's, blote borsten en bier. Ik ga maar weer eens op pad en voor met ligt de weg naar Yellowstone en de Grand Canyon.