week 38

17 september

Ik ren de hele dag door Cartagena.. Geen internet.. 1 plekkie maar dat lijkt failliet of zo.. Ik boender vrijdagochtend 300 km naar de boot voor Mallorca..... Moet wachten en struin door het dorp.. Ik geloof m'n eigen ogen niet maar ik kan geen internet vinden.. Ik stap 's nachts om halfdrie van de boot. Rijd een uurtje richting Rene Zwagerman maar strand bij een pompstation want ik ben op.. Ik slaap een paar uur in m'n tent en rijd 's morgens verder.. Ik ontmoet René in een klein dorp aan de oostkust inclusief een maat van hem en z'n vrouw .. We ouwehoeren en lenen een auto naar Magaluf.. Ronddolen voor een hotel wat erg lastig was want alles wordt verhuurd aan reisorganisaties.. We vinden wat en knorren de auto terug naar de oostkust.. 1,5 uur.. Hij moet voor 8en 's avonds terug zijn.. Ik blijk m'n sleutels vergeten van de motor dus we moeten onverrichter zaken weer terug.. Het wordt 2 uur 's nachts.. 's Morgens weer terug en de motor weer mee.. Ik ben tot op de draad.. Ik zie vele plekken internet maar geen floppydrives voor het inleveren van stuk.. Dit internet café (vind ik echt nu pas) heeft het wel en nu kan ik eindelijk mijn 32 mailtjes op floppy zetten en terug mailen. Maar sorry voor het oponthoud.. Hier effen voor deze week..

's Morgens voor dag en dauw word mijn motor van het dek gehesen en op Spaans grondgebied gezet. Ik loop het schip rond en schud handen en neem afscheidt van de 18 koppige gastvrije bemanning die zorgen voor een onvergetelijke overtocht.. Het is broeierig warm als ik de Yamaha uit z'n slaap wek en op weg ga naar de douane.. Doorrollend met een duim omhoog word nergens naar gekeken en na tanken kan ik op pad voor 300 kilometer naar de volgende boot die mij moet overzetten naar Mallorca.. In de avonduren stuift de high-speed ferry met 60 kilometer via Ibiza naar mij bestemming.. Half 3 's nachts rol ik versleten uit de haven en maak 40 kilometer richting de oostkust om m'n maatje en zaakwaarnemer Rene Swagerman op te zoeken.. Bij een pompstation worden m'n luiken zo zwaar dat ik besluit m'n tentje op te zetten en wat slaap te vatten. Ik word gewekt door ijverige krekels die in een prikkende zon hun liederen ten gehore brengen en was mezelf en de brommer want ik wil een beetje knap aankomen. Rijdende door Cale D´or word ik ineens geroepen en zie na 14 maanden een bekend prethoofd vanachter krant en koffie... Nederland komt nu wel erg dichtbij....

webdesign

and contact

Palma de Mallorca

Amsterdam, Nederland